A کیس پرواز, مورد ATA، ومورد جادههمه آنها برای حمل و نقل و محافظت از تجهیزات حساس طراحی شده اند، اما هر کدام دارای ویژگی ها و اهداف طراحی خاصی هستند که آنها را متمایز می کند. بنابراین، چه تفاوتی بین آنها وجود دارد؟
1. کیس پرواز
هدف: کیس های پرواز که برای سفرهای هوایی طراحی شده اند برای محافظت از تجهیزات حساس یا شکننده در حین حمل و نقل استفاده می شوند.
ساخت و ساز: معمولاً از تخته ملامینه یا تخته نسوز ساخته می شود که برای دوام با قاب آلومینیومی و محافظ گوشه فلزی تقویت شده است.
سطح حفاظت: کیس های پرواز اغلب دارای ویژگی های اضافی هستند، مانند پر کردن فوم EVA در داخل، که می تواند با CNC برش داده شود تا کاملاً متناسب با تجهیزات شما باشد و باعث جذب ضربه و محافظت بیشتر شود.
محافظت بالایی در برابر ضربه، ارتعاش و آسیب های حمل و نقل ارائه می دهد.
تطبیق پذیری: در صنایع مختلف (موسیقی، پخش، عکاسی و غیره) مورد استفاده قرار می گیرند و بر اساس نیازهای کاربر سفارشی می شوند.
سیستم های قفل: اغلب شامل قفل های فرورفته و چفت های پروانه ای برای امنیت بیشتر می شود.
2. مورد ATA
هدف: یک مورد ATA به استاندارد خاصی از دوام اشاره دارد که توسط انجمن حمل و نقل هوایی (ATA) در مشخصات 300 آن تعریف شده است. این مورد برای سفرهای هوایی استفاده می شود و برای تحمل حمل و نقل سختی که تجهیزات در طول حمل و نقل هوایی متحمل می شوند ساخته شده است.
گواهینامه: کیس های ATA الزامات سختگیرانه ای را برای مقاومت در برابر ضربه، استحکام انباشتگی و دوام دارند. این موارد برای زنده ماندن از قطرات متعدد و شرایط فشار بالا آزمایش می شوند.
ساخت و ساز: معمولاً سنگین‌تر از کیس‌های پرواز استاندارد، گوشه‌های تقویت‌شده، پانل‌های ضخیم‌تر و چفت‌های مستحکم برای رسیدگی به شرایط شدید دارند.
سطح حفاظت: کیس های دارای گواهی ATA بالاترین سطح محافظت را در برابر آسیب در هنگام حمل و نقل ارائه می دهند. آنها به ویژه برای تجهیزات ظریف و گران قیمت، مانند آلات موسیقی، وسایل الکترونیکی یا تجهیزات پزشکی مناسب هستند.
3. مورد جاده
هدف: اصطلاح road case عمدتاً در ایالات متحده به این معنی است که این کیس برخلاف کیس پرواز عمدتاً برای سفرهای جاده ای استفاده می شود. این اصطلاح از استفاده از آن برای ذخیره و حمل و نقل تجهیزات گروه موسیقی (مانند آلات موسیقی، تجهیزات صوتی یا روشنایی) در حالی که نوازندگان در جاده هستند، ناشی می شود.
ماندگاری: برای بارگیری و تخلیه مکرر طراحی شده است، جعبه های جاده برای تحمل حمل و نقل خشن و سایش طولانی مدت در اثر استفاده مداوم ساخته شده اند.
ساخت و ساز: ساخته شده از موادی مانند تخته سه لا با روکش ورقه ورقه، سخت افزار فلزی، و پوشش داخلی فوم، قاب های جاده دوام را به زیبایی ترجیح می دهند. آنها همچنین دارای چرخ (چرخ) برای جابجایی آسان هستند.
سفارشی سازی: بسیار قابل تنظیم برای تناسب با تجهیزات خاص، معمولا بزرگتر و ناهموارتر از کیس های پرواز هستند اما ممکن است الزامات سختگیرانه استانداردهای ATA را برآورده نکنند.
آیا این سه مورد را می توان در هواپیما آورد؟
بله،کیس های پرواز, موارد ATA، وموارد جاده ایهمه را می توان با هواپیما آورد، اما قوانین و مناسب بودن بسته به عوامل مختلفی مانند اندازه، وزن و مقررات خطوط هوایی متفاوت است. در اینجا نگاهی دقیق تر به سازگاری آنها با سفرهای هوایی است:
1. کیس پرواز
مناسب بودن سفر هوایی: به طور خاص برای حمل و نقل هوایی طراحی شده است، اکثر کیس های پرواز را می توان در هواپیما، بسته به اندازه آنها، به عنوان چمدان تحویل داده شده یا گاهی اوقات به عنوان چمدان حمل کرد.
چمدان چک شده: کیس‌های پرواز بزرگتر معمولاً بررسی می‌شوند، زیرا برای حمل بار بسیار بزرگ هستند.
حمل و نقل: برخی از کیس های پرواز کوچکتر ممکن است با ابعاد حمل دست شرکت هواپیمایی مطابقت داشته باشند، اما باید قوانین خطوط هوایی خاص را بررسی کنید.
ماندگاری: کیس های پرواز محافظت خوبی در حین جابجایی ارائه می دهند، اما همه آنها استانداردهای سختگیرانه ای برای جابجایی محموله های خشن مانند کیس های ATA ندارند.
2. مورد ATA
مناسب بودن سفر هوایی: موارد ATA به طور خاص برای پاسخگویی به این موارد طراحی شده اندانجمن حمل و نقل هوایی (ATA) مشخصات 300، به این معنی که آنها برای رسیدگی به شرایط سخت حمل و نقل بار هواپیمایی ساخته شده اند. این کیس ها قابل اطمینان ترین گزینه برای اطمینان از رسیدن ایمن تجهیزات شما هستند.
چمدان چک شده: کیس های ATA به دلیل اندازه و وزن معمولا به عنوان چمدان بررسی می شوند. آنها به ویژه برای تجهیزات ظریف مانند آلات موسیقی، الکترونیک یا ابزار پزشکی که نیاز به محافظت بیشتری دارند، مناسب هستند.
حمل و نقل: در صورتی که موارد ATA دارای محدودیت‌های اندازه و وزن باشند، قابل حمل هستند، اما بسیاری از موارد ATA بزرگتر و سنگین‌تر هستند، بنابراین معمولاً بررسی می‌شوند.
3. مورد جاده
مناسب بودن سفر هوایی: در حالی که کیس های جاده ناهموار و بادوام هستند، عمدتاً برای حمل و نقل جاده ای طراحی شده اند و ممکن است همیشه استانداردهای خاص مورد نیاز برای سفر هوایی را رعایت نکنند.
چمدان چک شده: اکثر موارد جاده ای به دلیل اندازه آنها باید به عنوان چمدان بررسی شوند. با این حال، آنها محافظت مناسبی برای مواردی مانند ابزار ارائه می دهند، اما ممکن است در برابر سختی های حمل و نقل محموله های هوایی و همچنین موارد ATA مقاومت نکنند.
حمل و نقل: اگر کیس های کوچک جاده ای از نظر اندازه و وزن در محدوده محدودیت های خطوط هوایی قرار داشته باشند، گاهی اوقات می توان آنها را به عنوان دستی همراه آورد.
ملاحظات مهم:
اندازه و وزن: هر سه نوع کیس را می توان در هواپیما آورد امامحدودیت اندازه و وزن شرکت هواپیماییبرای چمدان های دستی و چک شده اعمال می شود. حتماً قوانین شرکت هواپیمایی را بررسی کنید تا از هزینه ها یا محدودیت های اضافی جلوگیری کنید.
استانداردهای ATA: اگر تجهیزات شما شکننده یا با ارزش هستند،مورد ATAبهترین محافظت را برای سفرهای هوایی ارائه می دهد، زیرا دارای گواهینامه مقاومت در برابر شرایط سخت محموله های هواپیمایی است.
محدودیت های خطوط هوایی: همیشه در مورد اندازه، وزن و سایر محدودیت‌ها، به خصوص اگر با تجهیزات بزرگ یا تخصصی پرواز می‌کنید، از قبل با شرکت هواپیمایی اطمینان حاصل کنید.
به طور خلاصه,هر سه نوع کیس را می توان برای حمل و نقل و محافظت از تجهیزات ویژه استفاده کرد، اما به صورت موردی، مانند اقلام با ارزش خاص، کیس های ATA قابل اعتمادترین و دارای گواهینامه هستند.
اگر سوال دیگری دارید، لطفا در صورت تمایل با ما مشورت کنیدمورد شانس
زمان ارسال: اکتبر-24-2024
